«روزنامه قانون» در گزارش یک خود به سخنان رئیس جمهور با عنوان «دفاع شرفتمندانه» پرداخته است. این روزنامه در ادامه مطالب انتخاباتی خود به دو همایش یکتا (طرفداران احمدی نژاد» و ندا) نو اصلاح طلبان» می پردازد. این روزنامه در این گزارش با عنوان «در محفل ندا و يكتا» می نویسد: «دو همايش سياسي در يك روز، يكي با نظم و ترتيب در سالن همايش و ديگري در مسجدي در ميدان فلسطين!اشتباه نكنيد هيچ‌يك از اين دوجريان به لحاظ توان مالي دست‌كمي از هم ندارند.اصولگريان و جريان‌هاي هوادارشان،50 درصد از اقتصاد غير رسمي كشور را در اختيار دارند ودر دوره حاكميت‌شان از لحاظ دست‌و دل بازي 700 ميليارد دلار بر باد داده‌اند.از سوي ديگرحزب ندا و صادق خرازي نيز از پولداران و متمولين جريان اصلاحات به حساب مي‌آيد. با اين حال هر دوي اين احزاب از تشكيلات حاشيه اي دو جريان اصولگرا و اصلاح‌طلب هستند.

در همایش اصولگرایان چه گذشت؟

نشست فعالان مناطق و اقشار جبهه‌های همسو با شورای ائتلاف اصولگرایان (يكتا) با حضور برخی تشکل‌ها از جمله یاران ولایت، جبهه یکتا، نیروهای انقلاب اسلامی، تشکل‌های ایثارگران، عدالت و مهرورزی و دانشگاهیان ایران اسلامی در مسجد امام صادق (ع) ميدان فلسطين با حضور چهره‌هایی همچون علیرضا زاکانی، کامران دانشجو، حمیدرضا حاجی‌بابایی، سید رضا تقوی، سیدمحمد حسینی، محمد عباسی، نیکزاد، سیدمهدی هاشمی، فروزنده، حسین ابراهیمی، صدر، لاله افتخاری، ‌ سعیدلو، طریقت‌منفرد، ابراهیم انصاریان، مسعود زریبافان و محمدعلی رامین برگزار شد. در این میان نكته اي كه به چشم می‌آمد خالی بودن محل برگزاری همایش اصولگرایان بود که البته موضوع جدیدی نیست و هفته گذشته نیز همایش ائتلاف اصولگرایان برای صندلی‌های خالی برگزار شد!

اصلاح طلبان مهمان ندا

اما از سوي ديگر دومین کنگره حزب ندای ایرانیان نیز روز پنجشنبه با حضور چهره‌هایی همچون محمدرضا عارف، کواکبیان، رسول منتجب‌نیا، الیاس حضرتی، شکوری‌راد، موسوی‌لاری، ابوالقاسم رئوفیان، محمد خوش‌چهره، شهربانو امانی، جواد اطاعت، الهه کولایی و محمدرضا تابش در سالن اجلاس سران تهران برگزار شد.

تفاوت‌هاي دو همايش با دو نگرش

دو ميتينگ سياسي-انتخاباتي از جانب دو گروه تازه تاسيس برگزار شد. در اين بين بدون نگاه تبعيض آميز به اقدامات آنها در برگزاري همايش و تعميم اين مراسم‌ها و برگزاري آن به قدرت اداره كشور، به خوبي مي‌توان دريافت كه جريان منسوب به نواصولگرايان همان‌طور كه در ماكت سياسي خود نشان دادند، توانايي اجرا و مديريت يك همايش ساده در يك مسجد‌ را ندارند و آن را بدون برنامه اجرا مي‌كنند، چه برسد به اداره كشوري با اين وسعت! اين اقدامات در سطح جامعه و كشور نيز صدق مي‌كند و ما نمود چنين وضعيتي را در سال‌هاي رياست اين تفكر بر كشور مشاهد‌ه كرديم كه اين افراد هيچ اعتقادي به توسعه سياسي و سهيم بودن مردم در سياست ندارند. از سوي ديگر اجراي بي نقص يك همايش از سوي نو اصلاح‌طلبان ولو با اختلافات جزئي بيانگر وجود يك توجه ويژه به توسعه سياسي و اجتماعي است ولي اين جريان همچنان با تضاد ديدگاه‌هاي مشكل آفرين دست و پنجه نرم مي‌كنند كه در آينده به خوبي مي‌تواند زير پاي اصلاحات را خالي كند.به نوعي بايد گفت كه اصلاح‌طلبان نيز بيشتر از آنكه تلاش مي‌كنند تا ظاهر خود را تقويت كنند، بايد به تحكيم وضعيت دروني خود بپردازند تا بتوانند در آينده ايران سهمي بيشتر از اينكه هست داشته باشند.»

«روزنامه کیهان» امروز در یادداشتی به قلم حسین شریعتمداری حمله شدیدی به اظهارات رئیس جمهور در باب رد صلاحیت ها انجام داده است. شریعتمداری در این یادداشت با عنوان «جابجایی صندلی ها» می نویسد: «آقای روحانی در آغاز سخن پیرامون انتخابات می‌گوید «کسی که می‌خواهد نماینده مجلس شورای اسلامی شود، البته که باید به دین اسلام متعهد باشد و التزام به قانون اساسی و ولایت داشته باشد و این از بدیهیات است، اما محیط‌زیست، صنعت، توسعه کشور، حل بیکاری و رکود چه می‌شود»؟!

در این خصوص باید از آقای روحانی پرسید؛

الف- از کی تا به حال، حل مسائلی نظیر محیط‌زیست، صنعت، توسعه کشور، حل بیکاری و رکود از شرح وظایف قانونی دولت خارج شده و برعهده نمایندگان مجلس گذارده شده است؟!

ب- آیا سازمان حفاظت محیط‌زیست، وزارت صنعت، معدن و تجارت، وزارت امور اقتصادی، وزارت کار و امور اجتماعی و... از وزارتخانه‌ها و سازمان‌های تحت امر و زیرمجموعه مجلس هستند؟! اگر پاسخ منفی است که منفی است، حل معضلات یاد شده به نمایندگان مجلس چه ربطی دارد؟ و اگر این دستگاه‌ها زیرمجموعه دولت هستند - که هستند - چرا ناتوانی آنها در حل مشکلات را که متاسفانه نشانه ناتوانی دولت است، به حساب نمایندگان می‌نویسند؟!

ج- ممکن است گفته شود که ناکامی دولت در حل مشکلات مورد اشاره، ناشی از عدم همکاری مجلس با دولت است که باید گفت؛ اولا؛ مطابق دستور جلسات موجود مجلس، اصرار برای حل مسائل یاد شده همواره از سوی مجلس بوده است و بی‌اعتنایی به آن از سوی دولت محترم.

ثانیا؛ بفرمائید کدام لایحه و پیشنهاد را برای حل و فصل مشکلات مزبور به مجلس ارائه کرده‌اید و مجلس با آن مخالفت ورزیده است؟ به بیان دیگر، چه اقدامی می‌خواستید انجام بدهید که مجلس مانع آن شده است؟! پاسخ روشن است. هیچ!

د- تعجب‌آور است که آقای رئیس‌جمهور به جای آن که به خاطر ناکامی - بخوانید ضعف و ناتوانی- دولت در حل مشکلات یاد شده، روی صندلی بدهکار بنشیند و به مردم که با آنهمه وعده و وعید، طلبکار هستند پاسخ بدهد، روی صندلی طلبکاران نشسته و بازخواست می‌کند!

4- آقای روحانی می‌گوید؛ «احراز صلاحیت واقعی از آن ملت ایران است» درباره این اظهارنظر رئیس‌جمهور که از سوی یک حقوقدان عجیب و غیرمنتظره است باید گفت؛

الف: احترام واقعی به ملت در حل مشکلات آنها نظیر، گرانی، رکود، بیکاری، بی‌حرمتی به پاسپورت ایرانی، مقابله با تبعیض و... است و نه تعارفات سیاسی!

ب: این سخن رئیس‌جمهور محترم، بی‌احترامی به ملت و اهانت به شعور آنان است و مثل آن است که گفته شود مردم به بیمارستان و پزشک نیازی ندارند و هرکس مریض شد می‌تواند به هر که دلش خواست مراجعه کند! و نباید از دولت توقع داشته باشد که با تأسیس دانشکده‌های پزشکی و دادن گواهینامه طبابت به پزشکان، عرصه بهداشت کشور را سر و سامان بدهد! اصلا؛ به سازمان نظام پزشکی برای احراز صلاحیت پزشکان نیازی نیست! سایر دستگاه‌های نظارتی مثل مجلس و بازرسی کل کشور و سازمان حسابرسی در دولت و دستگاه قضایی و امثال آنها نیز بی‌مصرف و اضافی هستند!! مردم خودشان باید متوجه شوند دزد کیست؟ و پاکدامن کدام است؟ و خودشان باید قضاوت کنند که بیت‌المال برای ملت هزینه شده و یا به جیب رانت‌خواران رفته است؟!... آقای رئیس‌جمهور آیا نظر حضرتعالی نتیجه‌ای غیر از این دارد؟

5- آقای رئیس‌جمهور برای توجیه ورود افراد بی‌صلاحیت به خانه ملت مثالی آورده‌اند که نه فقط مصداق قیاس مع‌الفارق بوده و از یک حقوقدان دور از انتظار است، بلکه اهانت به کارگزاران محترم دولت نیز هست. می‌پرسند؛ آیا وقتی حضرت امیرالمومنین(ع) حاکمی را در یک منصب قرار می‌دادند فقط به صداقت و ایمان او توجه داشتند و یا کارآمدی و کاربلدی او را هم در نظر می‌گرفتند؟! و بعد می‌گوید، «قنبر» پاک و متدین بود ولی امیرالمومنین(ع) قنبر را فرماندار یا استاندار نکرد ولی برای سامان دادن به امور فارس «زیاد بن ابیه» را استاندار فارس کرد که وی پدر عبیدالله بن زیاد بود و نتیجه می‌گیرد که برای حل برخی از مشکلات پیچیده می‌توان از افرادی نظیر «زیاد بن ابیه» هم استفاده کرد؟!

تمثیل آقای روحانی، اهانت آشکار به وزرا و استانداران نیز هست و این توهم را پیش می‌کشد که ایشان - خدای ناکرده - در انتخاب و انتصاب مسئولان اجرایی، توجه چندانی به ایمان و تقوی و پاکدامنی آنها ندارند!

6- رئیس‌جمهور محترم در بخشی از سخنان خود با انتقاد به عدم احراز صلاحیت برخی از داوطلبان، می‌فرمایند؛ «باید مُرّ قانون انجام شود و نه مُرّ سلیقه»! که دراین‌باره گفتنی است؛

الف: آقای دکتر روحانی برای این ادعای خویش هیچ نمونه‌ای ارائه نمی‌کنند و حال آن که ایشان یک حقوقدان هستند و از این اصل حقوقی به خوبی باخبرند که «البیّنهًْ علی المدعی» یعنی آن که ادعایی می‌کند و اتهامی می‌زند ملزم است برای اثبات ادعای خود دلیل و سند ارائه کند.

ب: التزام عملی به اسلام و ولایت فقیه «مُرّ» قانون است و بدیهی و منطقی نیز هست. و اما، آنچه آقای رئیس‌جمهور به عنوان ویژگی‌های مورد نظر خود برای احراز صلاحیت داوطلبان برمی‌شمارند «مُرّ سلیقه» است و در هیچ جای قوانین و مقررات انتخاباتی نیامده است.

ج: متاسفانه آقای رئیس‌جمهور به گونه‌ای از التزام عملی به اسلام یاد می‌کند و آن را جدا از «کاربلدی»، «کارآمدی» و «مدیریت» مطرح می‌کند که گویی اینگونه ویژگی‌ها با التزام به اسلام در تضاد و تقابل است! و این همان، دعوای انحرافی «تعهد و تخصص» است که آقای رئیس‌جمهور بهتر می‌دانند چه کسانی و با چه منظوری به آن دامن می‌زدند و متاسفانه امروز جناب ایشان بی‌آن‌که به مفهوم این دوگانه‌سازی توجه داشته باشند، از آن یاد می‌کنند!

7- آقای روحانی اظهارنظر عجیب دیگری نیز دارند. ایشان مجموعه اصلاح‌طلبان و کارگزاران و مدعیان اعتدال در کشور را بین 7 تا 10 میلیون نفر ارزیابی می‌کند! و می‌گوید، همانگونه که اقلیت‌های یهودی و مسیحی و زرتشتی هر کدام نماینده خود را در مجلس دارند چرا این جمعیت 7 تا 10 میلیونی نباید وارد مجلس شوند؟! در این‌باره گفتنی است؛

الف: شمار مورد اشاره‌ آقای روحانی هیچ سند قابل تکیه‌ای ندارد که بگذریم!

ب: باید از آقای روحانی پرسید آیا جنابعالی جمعیت مورد ادعای خود را بیرون از اعتقادات اسلامی تلقی می‌کنید که می‌فرمائید مانند اقلیت‌های دینی یهودی و مسیحی و زرتشتی در مجلس شورای اسلامی به آنان سهمی داده شود؟!

و درباره اظهارات روز پنج‌شنبه آقای روحانی گفتنی‌های دیگری نیز هست که برای اجتناب از اطاله کلام، فعلا می‌گذاریم و می‌گذریم.»

««روزنامه اعتماد» اما از موضوع رئیس جمهور در باب شورای نگهبان به شدت حمایت کرده است. این روزنامه در این گزارش با عنوان «دفاع‌روحاني از مرزهاي انتخابات» می نویسد: «رئيس‌جمهوري برداشت خود را از «مر قانون» روايت كرد؛ روايتي معترضانه. سخني بي‌هيچ پرده‌پوشي؛ «اگر قرار است يك جناح در انتخابات حضور داشته باشد و يك جناح نه، ديگر به چه دليل انتخابات برگزار مي‌كنيم؟» حسن روحاني مي‌گويد كه اين ميدان رقابت بايد بسي بيش از چيزي كه هست، ظرفيت پذيرش افراد را داشته باشد. در ميانه رايزني‌هاي فشرده انتخاباتي اما همين سخنان زمينه‌ساز موجي جديد از حملات به رييس‌جمهوري شده است. «رايزن» سياسي رد صلاحيت شده‌ها حالا خودش هم زير تيغ انتقادها قرار گرفته است. بعد از سخنان روز پنجشنبه او با استانداران و فرمانداران سراسر كشور «نقد»ها، «كنايه‌»ها و «اعتراض‌»ها عليه او نيز شتاب گرفت. رييس‌جمهوري هنوز معتقد است كه «مر قانون بايد عمل شود؛ نه مر سليقه» و بر همين اساس است كه تاكيد مي‌كند: «مجلس شوراي اسلامي نامش خانه ملت است نه خانه يك جناح؛ بگذاريم خانه ملت آيينه واقعي ملت باشد و متعلق به همه مردم.» همه اين حرف‌ها از يك طرف براي نامزدهاي رد صلاحيت شده و هواداران آنها يعني اينكه دولت كار خود را براي تغيير آرايش ميدان رقابت انجام خواهد داد. اما چقدر موفق خواهد بود؟ تا اينجا منتقدان او آنقدر در رد سخنان روز پنجشنبه‌اش موضع‌گيري كرده‌اند كه معلوم شود حرف فقط حرف حسن روحاني نيست. هيچ‌كس در اين ميان اشاره‌اي مستقيم به طرف مقابل نمي‌كند اما بازار رد و بدل شدن كنايه‌ها داغ داغ است. با اين وضع كار حسن روحاني شايد سخت‌تر شده باشد؛ هم بايد به فكر رايزني‌هايش با شوراي نگهبان باشد و هم در انديشه چاره كردن حملات جديد منتقدان و مخالفان دولتش. براي طرفداران سياسي دولت اما مهم چيز ديگري است؛ تركيب رقباي انتخابات هفتم اسفند؛ موضوعي كه بيشتر از اعتراض‌هاي علني رييس‌جمهوري، رايزني‌هاي غير علني او شايد بتواند گره از كار فروبسته آن بگشايد. او قول داده كه «مهم‌ترين و بزرگ‌ترين كاركرد دولت يازدهم در عرصه سياست داخلي در انتخابات هفتم اسفند، به نمايش در خواهد آمد» و براي محك زدن اين وعده نياز نيست مانند مذاكرات هسته‌اي انتظاري دو سال و نيمه را در پيش داشته باشيم. تنها كمتر از ٤٠ روز ديگر وعده بزرگ روحاني محك خواهد خورد. حسن روحاني صبح پنجشنبه در همايش استانداران، معاونان و مديران كل سياسي و انتخابات و فرمانداران سراسر كشور گفت: بايد در اين انتخابات، بي‌طرفي، عدم مداخله، اجراي مر قانون، امنيت كامل، رقابتي سالم و همان‌طور كه مقام معظم رهبري فرمودند؛ انتخاباتي پرشور و با نشاط به نمايش گذاشته شود.»

با این حال «روزنامه جوان» وابسته به سپاه در نقد سخنان رئیس جمهور در گزارش اول خود با عنوان «قفل روحانی بر رایزنی های انتخاباتی» به پيامدهاي اتهام‌زني بي‌سابقه رئيس‌جمهور به شوراي نگهبان می پردازد. این روزنامه در بخشی از این گزارش می نویسد:«حملات بي‌سابقه رئيس‌جمهوري به شوراي نگهبان در نوع خود و از اين جايگاه بي‌سابقه است. اتهام «عمل سليقه‌اي» و «حذف يك جناح» به ناظر و مفسر قانون اساسي اتهام كمي نيست. به همين دليل بايد علت سست كردن جايگاه نهادهاي حافظ سلامت سياسي كشور را فراتر از سلايق و ناراحتي‌هاي زودگذر فهميد. رئيس‌جمهور در حالي شوراي نگهبان را به حذف يك جناح متهم مي‌كند كه هيچ سازوكار قانوني براي ثبت‌نام جناحي يا رد جناحي وجود ندارد. اما علت حملات رئيس‌جمهور به شوراي نگهبان چه مي‌تواند باشد؟ قطعاً دلايل آن يك سويه و تك عاملي نيست اما رئيس‌جمهوري از عمق فاجعه‌اي كه مي‌آفريند بي‌خبر نيست. چنين مواضعي صرفاً از يك روشنفكر دور از قدرت و راديكال ميسر است نه يك عضو عالي حاكميت كه از قضا هويت امنيتي آن بر همه هويت‌هاي ديگر مي‌چربد.

اين جملات رئيس‌جمهور حكايت از بي‌نتيجه بودن رايزني‌هاي پشت پرده دارد. ابتدا قدري احتياط صورت گرفت اما گويي شوراي نگهبان بر سر مواضع اصولي خود ايستاده است و سكولارها از بازنگري نااميد شده‌اند. روي ديگر سخن فوق اين است كه رئيس‌جمهور مي‌داند با حملات مذكور نظام عقب نخواهد نشست و تن به مطالبات غيرقانوني نخواهد داد. روحاني مي‌داند كه شوراي نگهبان با رجزخواني و حملات رسانه‌اي از فهم خود عدول نخواهد كرد. انتخابات مجلس هفتم و رياست‌جمهوري 1388 همچون آيينه‌اي است كه نشانگر عدم عقب‌نشيني نظام از قوانين است. حالا چرا رئيس‌جمهور دست به اين حملات مي‌زند؟ گويي رئيس‌جمهور با يك تير چند نشان را هدف گرفت.

اول اينكه از فشار تجديدنظرطلبان كه توقع داشتند وي وارد اين ميدان شود رهايي يافت. با اين حملات به شوراي نگهبان، گويي دين خود را به تجديدنظرطلبان ادا نمود و بالاتر از اين توقعي از وي نيست.

با اين مواضع تجديدنظر‌طلبان هم متقاعد شدند كه امكان رايزني از روحاني سلب شده و اينچنين توقع آنان نيز از وي فروكاست. دوم اينكه رئيس‌جمهور با انسداد مسير رايزني و مصمم كردن شوراي نگهبان در ايستادگي، كوچك‌ترين اميدها را هم نااميد كرد و اينچنين با كمك به حذف اصلاح‌طلبان زمينه را براي رقابت ياران خود با اصولگرايان فراهم ساخت. پيش از اين خبرهاي غيررسمي نشان مي‌داد كه رئيس‌جمهور علاقه‌مند به يك مجلس سياسي و تنش‌آفرين در مقابل نظام نيست و اگر اصلاح‌طلبان در مجلس اكثريت مي‌شدند، قطعاً ساختارشكني آنان به حساب ايشان نيز نوشته مي‌شد. اتهام عمل سليقه‌اي و جناحي به يك مجموعه قانوني كه بارها شخص روحاني را نيز تأييد نموده است مي‌تواند دليل ديگري هم داشته باشد و آن اينكه با اين حملات به شوراي نگهبان، مردمي را كه با شروع پر سر و صداي اجراي برجام منتظر گشايش هستند، به دنبال نخود سياه بفرستد، چراكه شوراي نگهبان متأسفانه يا خوشبختانه حق مصلحت‌انديشي ندارد و اگر قرار است از حق‌الناس دفاع كند دفاع از خود اولي‌تر است.»

«روزنامه ایران» منتسب به دولت، هرچند سعی می کند بخشی از سخنان رئیس جمهور را در کانون توجه قرار دهد، ترجیح می دهد تیتر یک خود را به موضوع گشایش های اقتصادی پسابرجامی اختصاص دهد. در این میان، این روزنامه در این گزارش با عنوان «5 گشایش تازه در تجارت خارجی ایران» می نویسد: «1- وزیر خارجه ژاپن از لغو تحریم‌های اقتصادی و مالی این کشور علیه ایران خبر داد؛

2- کره جنوبی اعلام کرد برای امضای قرارداد بیمه تجاری با ایران به مبلغ 2 میلیارد دلار آمادگی دارد

3- اتحادیه صنایع خودروسازی آلمان: علاوه بر بنز سایر تولیدکنندگان خودرو به ایران می آیند

4- وزارت خارجه امریکا معافیت بازرگانان سفرکننده به ایران را از قانون محدودیت ویزا معاف کرد

5- زنگنه، وزیر نفت از توافق مهم صادرات گاز به عمان به ارزش 5/1 تا دو میلیارد دلار خبر داد محمد نهاوندیان در داووس اولویت‌های سرمایه‌گذاری در ایران برای مدیران بانکی اروپا را تشریح کرد

«روزنامه آرمان» ضمن پرداختن به اظهارت آقای هاشمی و روحانی در باب انتخابات و رد صلاحیت ها در گفت و گو با صادق زیباکلام به موضوع انتخابات پرداخته است. زیباکلام در این گفت و گو با عنوان « مهمتر از اصلاح‌طلبان عدم حضور تندروهاست» این موضوع را مطرح می کند که ورود تندروها، بستگی به این دارد که ما در انتخابات شرکت کنیم. اگر به نامزدهای اصولگرا و میانه‌رو و اصلاح‌طلبان باقیمانده رای دهیم، جلوی راهیابی تندروها را خواهیم گرفت و با این کار میزان حضور آنها در مجلس کمتر از میزان فعلی خواهد بود. مهم تر از حضور اصلاح‌طلبان در مجلس آینده عدم حضور تند روهاست وآن قدر که تندروی به منافع ملی لطمه وارد می‌کند عدم حضور اصلاح‌طلبان لطمه وارد نمی‌کند، لذا در شرایط فعلی استراتژی اصلاح‌طلبان باید جلوگیری از ورود تندروها باشد.

«روزنامه شرق» نیز به سخنان رئیس جمهور پرداخته و در عکس شک خود نیز به دفاع از کاندیداتوری سید حسن خمینی می پردازد. این روزنامه در بخشی از این گزارش می نویسد: « آیت‌الله وحید خراسانى از مراجع تقلید، روز گذشته در دیدار با برخى از شاگردانش گفت: نظرم در رابطه با حسن آقا همان است که قبلا گفتم؛ «المرء یحفظ فى ولده». به گزارش «انتخاب»، او افزود: اگر علاقه‌اى به آقای خمینى دارند در اولادش حفظ کنند. این مرجع عالی‌قدر تقلید تأکید کرد: اگر بفهمند، (درمى‌یابند که) حفظ آقای خمینى (در) حفظ (اولاد) ایشان است و هرچه اینها دارند از اوست. آیت‌الله وحید، در حالی از نامزدی سیدحسن خمینی دفاع کرده است که پیش‌تر آیت‌الله جوادی آملی از حضور سیدحسن خمینی در رقابت‌های خبرگان استقبال کرده بود. اعلام نظر آیت‌الله وحید خراسانی، در حالی بود که روز گذشته حجت‌الاسلام موحدی کرمانی، دبیرکل جامعه روحانیت، در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه نظر جامعتین درباره سیدحسن خمینی چیست، گفت: ظاهراً به او گفته بودند امتحان دهید و امتحان نداده است؛ بنابراین دیگر نمی‌تواند شرکت کند. این سخن دبیرکل جامعه روحانیت مبارز در شرایطی است که شورای نگهبان هنوز تصمیم خود را درباره نامزدهایی که در آزمون اجتهادی شرکت نکرده‌اند، اعلام نکرده است.»

«روزنامه ابتکار» نیز در بخشی از مطالب امروز خود به موضوع گفت و گوها میان ظریف و جان کری در حاشیه اجلاس داووس می پردازد. این روزنامه در بخشی از این گزارش با عنوان «درخواست کمک امریکا از ایران» می نویسد: «تابوی گفتگو و مذاکره مستقیم میان ایران و آمریکا نزدیک به دو سال پیش و در آستانه مذاکرات مربوط به مسأله هسته ای شکسته شد. خرد شدن این تابو با تماس تلفنی آغاز شد و در سطح عالی و بوسیله وزرای خارجه دو کشور تا رسیدن به توافق هسته ای و برجام و اجرایی شدن آن دنبال شد. البته در زمان اجرایی شدن برجام مذاکره و گفتگو دیگر تابو محسوب نمی شد، بلکه بحث اساسی تر این بود که آیا ایران و آمریکا به عنوان دو کشور در مقابل هم، در دیگر مسائل منطقه ای و فی مابین طرفین می توانند به مثابه مذاکرات هسته ای با هم همکاری و رابطه برقرار کنند یا نه؟ هر چند قبل از برجام دو کشور اذعان دارند که در مورد مسئله افغانستان و عراق با هم همکاری و رابطه داشته اند، اما باید توجه کرد که قبح مسئله رابطه به شکل امروزی شکسته نشده بود. اینک که برجام آغاز شده، گروه هایی در دو کشور نظرات مختلفی در مورد نحوه رابطه و همکاری در دیگر مسائل منطقه ای از مبارزه با داعش گرفته تا پایان دادن بحران سوریه از موافق تا مخالف دارند. ضرورت های همکاری دو طرف در منطقه در مسائل مختلف منطقه به گونه ای پیش می رود که طرفین در حال محک زدن همدیگر برای سرنوشت رابطه آینده شان هستند. به گونه ای که بحث داغی را در مناظرات انتخاباتی دموکرات ها که امیدوارند راه اوباما را در نحوه رابطه با ایران ادامه دهند، در مورد ایجاد رابطه با ایران شکل داده است. بهانه های مختلفی از مبادله زندانیان تا دستگیری ملوانان آمریکایی در آب های سرزمینی ایران، باب و زمینه گفتگو را میان وزرای خارجه دو کشور فراهم می آورد که نشان دهنده تلاش طرفین برای کنار زدن دیوارهای ضخیم بی اعتمادی است. در جدیدترین خبرها اجلاس مجمع جهانی اقتصادی داووس زمینه ای برای دیدار وزرای خارجه دو کشور فراهم آورد. دیداری که به درخواست کمک جان کری از ظریف برای یافتن شهروندان آمریکایی در عراق مربوط می شود. چنین دیدار های گاه و بی گاهی نشانگر همکاری های جسته و گریخته دو کشور با شک و تردید برای پایه گذاری نوعی رابطه جدید در آینده است.

طلب کمک کری از ظریف برای یافت ربوده شده ها

به گزارش مهر، وزیر امور خارجه آمریکا برای یافتن سه تبعه آمریکایی که ادعا می شود در عراق مفقود شده اند، از ایران طلب کمک کرد. این خبرگزاری نوشت: منابع اطلاعاتی آمریکا و عراق پیشتر ادعا کرده بودند که اتباع آمریکایی ناپدید شده در بغداد که تعداد آنها به سه نفر می رسد، از سوی یکی از گروه های شیعی وابسته به ایران ربوده شده اند. با این حال واشنگتن احتمال دخالت ایران در این موضوع را با توجه به اینکه هیچ مدرکی دال بر اثبات این ادعا وجود ندارد، رد کرده است. به ادعای منابع امنیتی آمریکا، دلیل ربودن این سه تبعه آمریکایی اعتراض گروه های شیعی به عدم مشارکت آنها در عملیات آزاد سازی منطقه عمدتا سنی نشین «الرمادی» بوده است. در این میان، «جان کری» وزیر امور خارجه آمریکا می گوید که از ایران برای پیدا کردن سه آمریکایی ربوده شده درخواست کمک شده است. به گفته کری، وی این مسئله را با «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه ایران، در دیداری که روز چهارشنبه در حاشیه همایش اقتصادی داووس داشته اند، مورد رایزنی قرار داده است. وی در این باره گفت: از ظریف برای هر کمکی که از دست ایران بربیاید طلب استمداد کردم . از او پرسیدم که آیا ایران راهی برای کمک به حل صحیح این موضوع سراغ دارد؟ در مقابل، وی قول مساعد داد که در این باره مشورت کند و هر چه که در توان دارد به کار گیرد. کری تاکید کرد: ظریف در این باره اطلاعات خاصی که به حل سریع مسئله کمک کند، نداشت. لازم به ذکر است افراد ربوده شده که تابعیت های عراقی-آمریکای و مصری- آمریکایی دارند، از کارمندان یکی از شرکت های طرف قرارداد با ارتش آمریکا هستند و در روز جمعه هفته گذشته در مسیر عزیمت به فرودگاه بین المللی بغداد، مفقود شده اند. این سه نفر نخستین آمریکایی هایی هستند که از سال ۲۰۱۱ میلادی- زمان خروج نیروهای نظامی آمریکا از عراق- در این کشور ربوده شده اند. به گفته یک منبع امنیتی عراق، این سه نفر تنها به دلیل تابعیت آمریکایی شان به گروگان گرفته شده اند و هیچ انگیزه شخصی یا مالی در ربودن آنها دخیل نبوده است. این نخستین باری نیست که واشنگتن انگشت اتهام خود را به سوی نیروهای شیعی عراق می گیرد. آمریکا از سال ۲۰۰۳ که عراق را مورد تهاجم نظامی قرار داده است همواره با گروه های شیعی که مخالف اشغال این کشور بوده اند، درگیری هایی داشته است.